در مسیر

نوشته‌های حمید سلطان آبادیان از سفــــر، زندگی و ...

در مسیر

نوشته‌های حمید سلطان آبادیان از سفــــر، زندگی و ...

درباره‌ی دوست داشته شدن

این عکس را عکاس مطرح آمریکایی، امت گاوین (Emmet Gowin) در سال ۱۹۶۷ میلادی  از همسرش «Edeet» به ثبت رسانده است.
 امت گاوین، سال های زیادی را صرف عکاسی از همسرش اِدیت کرد. این عکس‌ها فقط یک سری عکس ساده نیستند بلکه مجموعه‌ای از احساسات عاشقانه و لطیفِ بصری‌اند که عکاس، به نشانه‌ی عشقش به همسر، آن ها را به ثبت رسانده است. اولین بار که این عکس را در یک کتاب عکس دیدم برایم کمی جای تعجب داشت که چرا عکاس، این زاویه را برای ثبت عکسش انتخاب کرده است. اما وقتی متنی که آرتور اولمن درباره‌ی این عکس نوشته را خواندم، تعجب من به تحسین مبدل شد. ارتور اولمن درباره‌ی این عکس مشهور امت‌ گاوین می‌نویسد:
« امت گاوین همانطور زمین را به ما می‌شناساند که همسرش را به عنوان مأمنی برای روح و درونش. نمای مشهور بالا و از پشت سر «ادیت» که سر، شانه‌ها، پشت گردن و شانه‌اش را نشان می‌دهد یک نامه‌ی عاشقانه‌ی لطیف است. این عکس یک شعرِ هایکو در رنگمایه‌های میانی است. نوازش آسمانیِ نقره است و ساده‌ترین عکسی که تا کنون گرفته شده. «اِدیت» غرق در تفکراتش به دوردستِ پریده‌رنگ خیره شده و «اِمِت» از پشت سر حمایتش می‌کند. این همان لحظه‌ی روحانی و آسمانی است که دوربین عکاسی برای گرفتنش اختراع شده»

این عکس را امت گاوین به همسرش هدیه کرده و در زیر آن نوشته است:
برای ادیت،
ذهن و قلبم در حالاتش، در میان اتاق‌ها و روزها به دنبالش است.
و شب‌هنگام، چون روبهان در هم می‌پیچیم تا گرم شویم.

 احساسات و عواطفی که از این عکس می‌تراود بسیار قوی و عالمگیر است و آن را کمابیش می‌توان عصاره‌ی یک زندگیِِ برقرار در تمامی مراحلش تلقی کرد. اما در نهایت، این عکس حقیقتاً درباره‌ی دوست داشتن و دوست داشته شدن است.

.

عکس‌نوشت
1402/12/11 ساعت 18:18
3 نظر