در مسیر
نوشته‌های حمید سلطان آبادیان از سفــــر، زندگی و ...
در مسیر
نوشته‌های حمید سلطان آبادیان از سفــــر، زندگی و ...روزانهها
همه- پادکست چرخ و سفر - حمید سلطان آبادیان در این پادکست ماجرای سفر یکساله با دوچرخه به ۱۱ کشور آسیایی را از روی دفتر خاطرات روزنوشت خودم از اتفاقات این سفر تعریف می‌کنم
- لینک خرید اینترنتی کتاب خاطرات دوچرخه (حمید سلطان آبادیان) خرید کتاب مصور خاطرات دوچرخه- نوشته: حمید سلطان آبادیان از سایت ایران‌کتاب
پیوند‌ها
- سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر
- راهنمای گردشگری سایت جامه گردشگری و توریسم
- ماجراجوهای ایرانی سایت جامه گردشگری و توریسم
- سایت عکاسی خبرها و جشنواره‌های عکاسی
- سایت Tripma سامانه برنامه ریزی سفر
- برادران امیدوار سایت برادران امیدوار
- آرش نورآقایی خاطرات سفر‌های آرش
- خاطرات سفر خاطرات سفر‌های شیما و علی
- مشهد چهره روایت عکاس دوچرخه‌سواری که جهانگرد شد
- گردشگر‌ها راهنمای سفر
- دوچرخه‌ها خاطرات سفر با دوچرخه مینا کامران
- همگردی سایت جامه گردشگری و توریسم
- سفرها خاطرات و تجربیات سفر
- رکابزن گردشگری با دوچرخه
- بهراه نشان دهنده بهترین راه‌ها برای رسیدن
مدیر وبلاگ
اخـــبار
- اخبار گروه عکاسان دوچرخه سوار لینکِ اخبارِ گروه عکاسانِ دوچرخه سوار در سایت‌های خبری
ابر برجسب
سفر خاطرات جاده عکسنوشت عکس چین جهانگردی نوشته‌های پراکنده تجربه نوشته‌ـکوتاه دوچرخه سفرنامه زندگی سفر با دوچرخه حمید سلطان آبادیانجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1402 1
- دی 1402 2
- مهر 1402 2
- شهریور 1402 1
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 1
- فروردین 1402 1
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 2
- دی 1401 3
- آذر 1401 4
- آبان 1401 2
- مرداد 1401 2
- تیر 1401 3
- خرداد 1401 3
- اردیبهشت 1401 2
- فروردین 1401 1
- اسفند 1400 2
- بهمن 1400 2
- دی 1400 3
- آذر 1400 2
- آبان 1400 2
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 3
- مرداد 1400 1
- بهمن 1398 1
- فروردین 1397 1
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 2
- آبان 1393 4
- مهر 1393 1
- مرداد 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 2
- آذر 1392 1
- مرداد 1392 1
- خرداد 1392 1
- شهریور 1391 1
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 2
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 2
- آبان 1390 1
جستجو
آشنا
اینکه آدم کسی را از صمیم قلب، آشنای خود بداند، اتفاق بزرگیست.
غریبه‌ها آنقدر زیادند که آدم از زیادیِ
آنها احساس تنهایی می‌کند. توی شهر و خیابان و کوچه، پر از آدم‌های غریبه است. حتی
گاهی توی بعضی خانه‌ها، چند و چندین غریبه
باهم زندگی می‌کنند. اصلا احساس تنهایی
برای این به سراغِ آدم می‌آید که آشناهای آدم خیلی کمند. منظورم از «آشنا» کسی نیست که اسم آدم را بلد باشد، یا قوم و خویش و همسایه و همکلاسی و همکارش
باشد، نه، اینها آن آشنایی که من می‌گویم نیستند. بعضی از اینها از جنس آن آشناهایی هستند که شاعر در موردشان سروده:
من از بیگانگان هرگز ننالم، که با من هرچه کرد آن آشنا کرد...
این آشنایی که من از آن سخن می‌گویم آن کسیست که بلد است چشم‌های آدم را بخواند، می‌داند چطور حرف‌های آدم را
با جآنش گوش بدهد و یاد دارد با تمام وجودش، با آدم صحبت کند. آن آشنایی که من می‌گویم
حضورش آرامش است و فراقش، دلتنگی. آشنا امن است، امنِ روح و جان، امنِ راز و درد، امنِِ زندگیست. آشنا مرهم است، برای درد تن و جان. آشنا شریک است، شریکِ شادی و غم. این آشناها انگشت‌شمارند، گاهی آشنای آدم یک‌نفر بیشتر نیست، که همین هم غنیمت است، موهبت است،
شادی و آرامش است... ولی تلخ‌ترین
اتفاق، برای هرکسی در این دنیای دراندشت،
در این ازدحام خفه‌کننده‌ی آدم‌ها، این است که آشنایی نداشته باشد. غریبه‌ها عبور می‌کنند، آشنا کنار
آدم می‌ایستد. غریبه‌ها می‌روند، آشنا می‌ماند.
غریبه‌ها برای غمِ آدم سر تکان می‌دهند، آشنا دلش برای اندوهِِ آدم تکان می‌خورد.
هر آدمی برای آنکه آشنای اوست، آشناست. این
یک ارتباطِ حسی متقابل است. از غم و درد و اندوه و بغض که گریزی نیست، اینها می‌گذرند، از اینها ملالی نیست، اما خدا
آدم را بی‌آشنا نگذارد که وجودش برای لذتی متقابل از زیستن، لازم‌ترین است. خداوند آشنا یا آشنایانِ همه را حفظ کند.
خیلی درست نوشتید.آشنایان آدم کمند و دنیا خیلی غریب
با سپاس؛یاد آور غزل ۱۲۲ حضرت حافظ شدین.
+الهی آمین.