در مسیر
نوشته‌های حمید سلطان آبادیان از سفــــر، زندگی و ...
در مسیر
نوشته‌های حمید سلطان آبادیان از سفــــر، زندگی و ...روزانهها
همه- پادکست چرخ و سفر - حمید سلطان آبادیان در این پادکست ماجرای سفر یکساله با دوچرخه به ۱۱ کشور آسیایی را از روی دفتر خاطرات روزنوشت خودم از اتفاقات این سفر تعریف می‌کنم
- لینک خرید اینترنتی کتاب خاطرات دوچرخه (حمید سلطان آبادیان) خرید کتاب مصور خاطرات دوچرخه- نوشته: حمید سلطان آبادیان از سایت ایران‌کتاب
پیوند‌ها
- سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر
- راهنمای گردشگری سایت جامه گردشگری و توریسم
- ماجراجوهای ایرانی سایت جامه گردشگری و توریسم
- سایت عکاسی خبرها و جشنواره‌های عکاسی
- سایت Tripma سامانه برنامه ریزی سفر
- برادران امیدوار سایت برادران امیدوار
- آرش نورآقایی خاطرات سفر‌های آرش
- خاطرات سفر خاطرات سفر‌های شیما و علی
- مشهد چهره روایت عکاس دوچرخه‌سواری که جهانگرد شد
- گردشگر‌ها راهنمای سفر
- دوچرخه‌ها خاطرات سفر با دوچرخه مینا کامران
- همگردی سایت جامه گردشگری و توریسم
- سفرها خاطرات و تجربیات سفر
- رکابزن گردشگری با دوچرخه
- بهراه نشان دهنده بهترین راه‌ها برای رسیدن
مدیر وبلاگ
اخـــبار
- اخبار گروه عکاسان دوچرخه سوار لینکِ اخبارِ گروه عکاسانِ دوچرخه سوار در سایت‌های خبری
ابر برجسب
سفر خاطرات جاده عکسنوشت عکس چین جهانگردی نوشته‌های پراکنده تجربه نوشتهـکوتاه دوچرخه سفرنامه زندگی سفر با دوچرخه حمید سلطان آبادیانجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1402 1
- دی 1402 2
- مهر 1402 2
- شهریور 1402 1
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 1
- فروردین 1402 1
- اسفند 1401 1
- بهمن 1401 2
- دی 1401 3
- آذر 1401 4
- آبان 1401 2
- مرداد 1401 2
- تیر 1401 3
- خرداد 1401 3
- اردیبهشت 1401 2
- فروردین 1401 1
- اسفند 1400 2
- بهمن 1400 2
- دی 1400 3
- آذر 1400 2
- آبان 1400 2
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 3
- مرداد 1400 1
- بهمن 1398 1
- فروردین 1397 1
- مهر 1395 1
- شهریور 1395 2
- آبان 1393 4
- مهر 1393 1
- مرداد 1393 1
- خرداد 1393 1
- اردیبهشت 1393 1
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 2
- آذر 1392 1
- مرداد 1392 1
- خرداد 1392 1
- شهریور 1391 1
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 2
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 2
- آبان 1390 1
جستجو
آرزوهای بر باد رفته
آدم ها دلشان می‌خواهد تا زنده هستند، خیلی کارها بکنند. آرزو‌ها و رویاها از همان آغازِ تولد روی شانه هایشان سوارند . شقیقه‌های آدم را با انگشتان ظریفشان میمالند و کنارِ گوشِ آدم خنده‌های نرم می‌کنند. آن‌ها زمزمه می‌کنند و آدم‌ها می‌خواهند. این زمزمه‌ها برای بعضی‌ها شبیه آوازی شده است که به آن عادت کرده‌اند. عادت کرده‌اند که بگویند فلان چیز را می‌خواهم و فلان کار را خواهم کرد و بعد لبخند بزنند. بعضی آدم‌ها آرزوهایشان را گم کرده‌اند، این خیلی ترسناک است. بعضی‌ها هم خیلی‌کارها کرده‌اند، بعضی هم چند قدمی برای خواسته‌های رویایی‌شان برداشته‌اند و بعضی‌ها هم مدام آه می‌کشند.
آیا زمانی برای رسیدن به «یکی یا دو تا» از این کارها هست؟ شاید فقط «یکی»، آیا فرصتی برای انجام دادن آن هست؟ آرزوی خیلی از آدم‌ها «سفرکردن» است. آیا امروز خواهم رفت؟ یا فردا؟! ماهِ دیگر؟ سال دیگر؟ آیا زمین برای من توقف خواهد کرد؟ چه چیزی من را به اینجایی که نشسته‌ام زنجیر کرده است؟ آیا دنیا برای من، همیشه همین مسیرِ تکراریِ خانه تا محلِ کار خواهد ماند؟
آرزو؟؟
خیلی سخته وقتی برای هدف هات سخت تلاش کنی و ببینی کسانی که هیچ تلاشی نکردن پیروز شدن!!
روزتون پر از رنگهاى قشنگ، پر از خبرهاى خوب، سرشار از انرژى مثبت و یه عالمه لبخند خیلی افتخار میدید پیش من هم بیاین
85168